Zaterdag 28 juli

Hallo allemaal!!

We mochten vandaag uitslapen! We werden om 9:00 uur verwacht op de campus. Hier gingen we met de Badwillie Hagob en de leiders van de DVBS een dagje op stap. Vooraf werd verteld dat het een drukke dag zou worden. Op weg naar het Cedarbos (forest of God) kregen we een lekker ontbijt, knafeh! Een zoet broodje met kaas en een soort jam! Erg lekker maar wel vullend!

De heenweg duurde ongeveer 4 uur, we moesten een andere weg nemen ivm strenge controles elders waardoor we anders waarschijnlijk nog langer onderweg waren geweest.
Het was een prachtig bos, hele hoge en dikke bomen, nog uit de tijd van de bijbel! Ook een dode boom waarin God en Jezus aan het kruis waren afgebeeld, heel bijzonder! Natuurlijk werden er weer veel selfies en andere foto’s genomen waardoor veel gelachen werd en veel herinneringen werden vastgelegd. 
Marcel en Judith wilden graag een souvenir van cederhout meenemen, Hagob en Zevan hielpen hen met uitzoeken en afdingen! Ook kreeg iedereen een sleutelhanger als presentje van Hagop en de leiding, super lief!

Na de lunch gingen we op weg naar de volgende plek (le lac de bourtü), onderweg leken we nog even autopech te krijgen! De bus stonk enorm, maar toen Jervand iets bijgevuld had (koelvloeistof?) deed de bus het weer prima en konden we weer verder! 
Toen we bij de volgende plek waren aangekomen zagen we een prachtig meer met daaromheen mooie natuur! We konden er waterfietsen, dat schijnt dus niet perse typisch Nederlands te zijn! Ook dit was weer super gezellig! Na ongeveer een half uurtje zijn we weer in de bus gestapt op weg naar de volgende plaats. 

Onderweg reden we door Tripoli, een plaats waar vijf jaar geleden nog hevig gevochten is met de oorlog een onrust in Syrië. Dubbel gevoel om hier rond te rijden, het leven gaat gewoon door en ondanks dat we wel gebouwen zagen die oud en vervallen waren, is er niet veel verschil met de rest van het land wat we tot nu toe gezien hebben. Overigens zie je door het hele land enorm veel afval langs de weg liggen, zo ontzettend zonde van zo’n prachtig land! Schijnbaar probeert de Armeense gemeente van Anjar hier wel een verschil in te maken, zij hebben een project opgezet om afval te scheiden en te recyclen! Je ziet daarvoor in Anjar ook regelmatig prullenbakken staan. We hebben ons laten vertellen dat er verschillende groepen/stromingen in het land niet omkijken naar de natuur en toch afval van zich afgooien, ook in Anjar. Hagop is echter ontzettend positief ingesteld en geeft aan: ‘laten we in Anjar beginnen met het goede voorbeeld te geven’. We laten ons door hem inspireren en hebben deze week enorm veel bewondering gekregen voor de manier waarop Hagop en zijn mooie gemeente leven! 

Aan het einde van de dag/begin vd avond arriveerden we bij onze laatste stop, een plek aan de kust waar een verhaal aan vast zit, seyidatel nuriya (letterlijke vertaling = the lady of the light). Maria (de moeder van Jezus) stond boven op de klif en gaf een bepaald licht af waardoor de boten wisten waar de kust was en zij veilig konden aanmeren. Tijdens de oorlog in Libanon was dit tactisch gezien ook een belangrijke plek! Er was daar ook een klein kapelletje waar de monniken konden bidden! Een prachtige plek met een bijzonder verhaal.

We vertrokken om 20.30u om na een rit van 2 uur weer om 22.30u in Anjar aan te komen! Onderweg hebben we nog heel veel lol gehad met de groep leiding van de DVBS, wat een geweldige mensen! Al met al een prachtige dag waarin we veel nieuwe dingen mochten zien!

Liefs, 

Reisgroep Libanon 2018